Fjólublái hatturinn og konur á ólíkum aldri með sjálfsmat.

3 ára:
Lítur í spegil og sér Drottningu!

8 ára:
Lítur í spegil og sér sjálfa sig sem Öskubusku/Þyrnirós!

15 ára:
Lítur í spegil og sér sjálfa sig sem
Öskubusku/Þyrnirós/Klappstíru eða ef hún er á túr sér: Feit/Bólur/LJÓT (Mamma, ég fer ekki í skólann svona!)

20 ára:
Lítur í spegil og sér: of feit/of mjó, of lítil/of stór, of
slétt hár/of krullað; en ákveður að þetta verði að duga.

30 ára:
Lítur í spegil og sér: of feit/of mjó, of lítil/of stór, of
slétt hár/of krullað; en segir að hún hafi ekki tíma til að laga það og
lætur það duga.

40 ára:
Lítur í spegil og sér: of feit/of mjó, of lítil/of stór, of
slétt hár/of krullað; en segir ;Ég er þó allavega hrein; og lætur það
duga.

50 ára:
Lítur í spegil og sér ;Ég er; og gerir það sem hana langar til.

60 ára:
Lítur í spegil og minnir sjálfa sig á það er til fólk á hennar
aldri sem getur ekki einu sinni séð sig í spegli lengur. Fer út og
sigrar heiminn.

70 ára: Lítur á sjálfa sig í spegli, sér visku, hlátur og möguleika.
Fer út og nýtur lífsins.

80 ára:
Hefur ekki fyrir því að líta í spegil. Setur bara upp fjólubláan
hatt, fer út og hefur gaman af lífinu.

Kannski ættum við allar að setja upp fjólubláa hattinn fyrr.